«هو الّذى جعل لكم النّجوم لتهتدوا بها فى ظلمات البرّ و البحر»(635) خداوند متعال همان گونه كه براى سفرهاى دريايى و صحرايى كه در عمر انسان‏ها اندك پيش مى‏آيد، راهنما قرار داده است، براى سفر معنوى انسان‏ها و حركت دايمى بشريت در مسير حق نيز راهنما معين كرده است. از اين رو، در احاديث وارد شده كه مقصود از ستارگان هدايت، رهبران معصوم و اولياى خداوند هستند.(636)
 همچنين همان گونه كه خداوند زمين مرده را زنده مى‏كند، زمينه مرده (قلب انسان‏ها) را به وسيله‏ى امام معصوم زنده مى‏كند. از اين رو، در ذيل آيه‏ى شريفه‏ى «اعلموا انّ اللّه يحيى الأرض بعد موتها»(637)، امام باقرعليه السلام مى‏فرمايد: خداوند زمين را به وسيله‏ى حضرت مهدى‏عليه السلام زنده مى‏كند، بعد از آن كه مرده باشد. منظور از مردن زمين، كفر اهل ايمان است و كافر مرده است؛ «يحيى اللّه تعالى بالقائم بعد موتها»؛ يعنى «بموتها كفر أهلها و الكافر ميت».(638)